ALLERGIËN
Allergieën zijn een abnormale reactie van het immuunsysteem van het lichaam op stoffen die normaal gesproken onschadelijk zijn voor de meeste mensen. Deze stoffen, bekend als allergenen, kunnen variëren en omvatten bijvoorbeeld pollen, huisstofmijt, schimmels, voedsel, insectenbeten, medicijnen of bepaalde chemicaliën.
Wanneer iemand met een allergie in contact komt met een allergene stof, herkent het immuunsysteem dit als een bedreiging en reageert het door een immuunrespons te veroorzaken. Dit leidt tot de vrijlating van stoffen, zoals histamine, die symptomen veroorzaken zoals niezen, jeuk, huiduitslag, zwelling, loopneus, hoesten, benauwdheid of zelfs ernstige reacties zoals anafylaxie.
Een huisarts kan verschillende allergieën behandelen, afhankelijk van de ernst en complexiteit van de situatie. Enkele veelvoorkomende allergieën die door een huisarts kunnen worden behandeld, zijn onder andere:
- Allergische rhinitis (hooikoorts):
Een veelvoorkomende allergie voor pollen, stofmijt, schimmelsporen, huisdieren, etc. - Voedselallergie:
Allergische reacties op bepaalde voedingsmiddelen zoals pinda’s, schaal- en schelpdieren, eieren, melk, enz. - Insectenallergie:
Allergische reacties op insectenbeten of -steken, zoals bijen- of wespensteken. - Allergisch contacteczeem:
Allergische reacties op bepaalde stoffen zoals nikkel, latex, cosmetica, parfums, etc. - Medicijnallergie:
Allergische reacties op bepaalde medicijnen, zoals antibiotica, NSAID’s, contrastmiddelen, etc. - Allergie voor huisstofmijt:
Allergische reacties op de uitwerpselen van huisstofmijten die voornamelijk in huis voorkomen. - Allergie voor schimmels:
Allergische reacties op schimmelsporen in de lucht of op vochtige oppervlakken. - Allergie voor huisdieren:
Allergische reacties op huidschilfers, speeksel of urine van huisdieren zoals katten, honden, etc. - Allergie voor latex:
Allergische reacties op latexproducten, zoals handschoenen, condooms, ballonnen, etc. - Allergie voor pollen:
Allergische reacties op pollen van bomen, grassen of onkruiden die in de lucht zweven tijdens het pollenseizoen.
SYMPTOMEN:
Allergische rhinitis, ook wel hooikoorts genoemd, veroorzaakt ontsteking van de neus en de slijmvliezen van de luchtwegen als gevolg van een allergische reactie op bepaalde allergenen, zoals pollen, huisstofmijt, schimmelsporen, huisdieren, etc. De symptomen van allergische rhinitis kunnen variëren in ernst en omvatten:
- Niezen: Frequent en herhaaldelijk niezen, soms in aanvallen.
- Loopneus: Overmatige afscheiding van helder, waterig snot uit de neus.
- Jeukende neus: Een intense jeuk in de neus die kan leiden tot wrijven of schrapen.
- Verstopte neus: Een gevoel van verstopping of een geblokkeerde neus door zwelling van het neusslijmvlies.
- Jeukende, rode en waterige ogen: Allergische conjunctivitis, met symptomen zoals jeuk, roodheid, tranende ogen en soms zwelling van de oogleden.
- Jeukend gehemelte of keel: Een jeukend gevoel in het gehemelte of de keel.
- Hoesten: Droge hoest als gevolg van postnasale drip (slijm dat van de achterkant van de neus naar de keel stroomt).
- Vermoeidheid: Een gevoel van vermoeidheid en uitputting als gevolg van aanhoudende symptomen.
Voor de behandeling van allergische rhinitis kunnen verschillende benaderingen worden gebruikt. Enkele veel voorkomende behandelingen zijn:
- Vermijden van allergenen: Proberen blootstelling aan de allergenen te minimaliseren, zoals het vermijden van buitenactiviteiten tijdens het pollenseizoen of het nemen van maatregelen om huisstofmijtallergenen te verminderen.
- Medicatie:
- Antihistaminica: Ze blokkeren de werking van histamine, een stof die betrokken is bij allergische reacties, en verminderen symptomen zoals niezen, jeuk en een loopneus.
- Corticosteroïden: Neussprays of inhalatiecorticosteroïden kunnen worden voorgeschreven om ontstekingen in de neus te verminderen.
- Decongestiva: Ze kunnen worden gebruikt om tijdelijk neusverstopping te verlichten, maar mogen niet langdurig worden gebruikt vanwege mogelijke bijwerkingen.
- Immunotherapie: In sommige gevallen kan een allergoloog immunotherapie aanbevelen, waarbij geleidelijk toenemende doses van het specifieke allergeen worden toegediend om de tolerantie te vergroten en de allergische reactie te verminderen.
Het is altijd raadzaam om een huisarts te raadplegen voor een juiste diagnose en om een behandeling op maat te ontvangen, afgestemd op de individuele behoeften en symptomen.
Symptomen van pollenallergie, ook wel bekend als hooikoorts of seizoensgebonden allergische rhinitis, kunnen variëren van mild tot ernstig. De symptomen treden meestal op wanneer een persoon wordt blootgesteld aan pollen, zoals graspollen, boompollen of onkruidpollen.
De meest voorkomende symptomen zijn:
- Niezen
- Loopneus of verstopte neus
- Jeukende neus, keel of ogen
- Waterige of jeukende ogen
- Vermoeidheid
- Hoofdpijn
- Verminderd reukvermogen of smaakverlies (soms)
- Keelpijn (soms)
Voor de behandeling van pollenallergie kunnen verschillende benaderingen worden gebruikt, afhankelijk van de ernst van de symptomen.
Enkele veelvoorkomende behandelingsmethoden zijn:
- Vermijding van pollen: Probeer blootstelling aan pollen te minimaliseren door bijvoorbeeld binnen te blijven op dagen met een hoge pollentelling, ramen gesloten te houden en buitenactiviteiten te beperken.
- Antihistaminica: Deze medicijnen kunnen worden voorgeschreven om de symptomen van hooikoorts, zoals jeukende ogen en een loopneus, te verminderen. Ze kunnen zowel in tablet- als in neussprayvorm worden ingenomen.
- Neussprays: Corticosteroïde neussprays kunnen worden gebruikt om ontsteking en congestie in de neus te verminderen.
- Immunotherapie (allergie-injecties): In gevallen van ernstige symptomen kan een arts immunotherapie aanbevelen. Dit omvat regelmatige injecties met kleine hoeveelheden allergenen om het lichaam langzaam aan de stoffen te laten wennen en de reactie op allergieën te verminderen.
Het is belangrijk om een arts te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling van pollenallergie, aangezien de behandeling kan variëren afhankelijk van de individuele symptomen en medische geschiedenis.
Symptomen van voedselallergie kunnen variëren in ernst en kunnen direct na het eten van het betreffende voedsel optreden.
De symptomen kunnen zijn:
- Huidreacties: Jeuk, huiduitslag, netelroos (zwellingen op de huid), eczeem of roodheid.
- Gastro-intestinale symptomen: Misselijkheid, braken, buikpijn, diarree of krampen.
- Ademhalingssymptomen: Piepende ademhaling, kortademigheid, benauwdheid of een loopneus.
- Anafylaxie: Een ernstige, mogelijk levensbedreigende reactie die betrekking heeft op meerdere systemen van het lichaam. Het kan symptomen veroorzaken zoals zwelling van de keel, moeite met ademhalen, lage bloeddruk, duizeligheid, flauwvallen en shock.
- Voedselvermijding: Het vermijden van voedingsmiddelen waarvoor men allergisch is, is de belangrijkste behandeling. Het lezen van etiketten, het bewust zijn van kruisbesmetting en het vermijden van restaurants waarin het allergeen aanwezig kan zijn, zijn essentieel.
- Epinefrine-auto-injector (bij ernstige allergie): Mensen met een risico op anafylaxie kunnen een epinefrine-auto-injector voorgeschreven krijgen. Dit is een zelfinjecteerbare pen die een dosis epinefrine (adrenaline) bevat om een ernstige allergische reactie te behandelen voordat medische hulp arriveert.
- Medicatie: Antihistaminica kunnen worden gebruikt om milde allergische symptomen te verlichten, zoals jeuk en huiduitslag.
Het is belangrijk om met een allergoloog of immunoloog te overleggen om een juiste diagnose te stellen en een geschikte behandeling te bepalen, aangezien voedselallergieën ernstig kunnen zijn en individueel verschillen.
Symptomen van een allergie voor huisstofmijt kunnen zijn:
- Allergische rhinitis: Niezen, jeukende en verstopte neus, loopneus.
- Conjunctivitis: Jeukende, rode en waterige ogen.
- Hoesten en postnasaal infuus: Hoesten als gevolg van de druppels die vanuit de neus in de keel terechtkomen.
- Benauwdheid en kortademigheid: Vooral bij mensen met astma kan blootstelling aan huisstofmijt symptomen van piepende ademhaling, benauwdheid en kortademigheid veroorzaken.
- Jeukende huiduitslag: Huiduitslag, jeuk en eczeem kunnen voorkomen bij direct contact met huisstofmijt.
Een allergie voor huisstofmijt ontstaat doordat het immuunsysteem overreageert op de allergenen die in de uitwerpselen en delen van de mijten voorkomen. Deze mijten gedijen in warme, vochtige omgevingen en voeden zich met huidschilfers van mensen en dieren.
De behandeling van een huisstofmijtallergie omvat verschillende maatregelen:
- Allergeenvermijding: Het minimaliseren van blootstelling aan huisstofmijt door regelmatig stofzuigen, gebruik van allergeendichte hoezen voor matrassen en kussens, en het handhaven van een goede luchtvochtigheid in huis.
- Medicatie: Antihistaminica kunnen worden voorgeschreven om de symptomen van allergische rhinitis en conjunctivitis te verminderen. Corticosteroïden in de vorm van neussprays kunnen worden gebruikt om ontstekingen in de neus te verminderen.
- Immunotherapie (allergie-injecties): In ernstige gevallen kan immunotherapie worden overwogen. Dit houdt in dat kleine hoeveelheden huisstofmijtallergenen worden geïnjecteerd om het lichaam geleidelijk aan de allergie te laten wennen en de symptomen te verminderen.
Een allergoloog of immunoloog kan de diagnose stellen en de meest geschikte behandelingsopties aanbevelen op basis van de individuele symptomen en medische geschiedenis van de persoon.
Symptomen van een allergie voor huisdieren kunnen variëren, maar ze ontstaan meestal als reactie op allergenen zoals huidschilfers, speeksel of urine van huisdieren.
De symptomen kunnen zijn:
- Allergische rhinitis: Niezen, jeukende en verstopte neus, loopneus, jeukende keel en rode, jeukende ogen.
- Huidreacties: Jeuk, roodheid, huiduitslag, eczeem of netelroos (zwellingen op de huid).
- Ademhalingsproblemen: Piepende ademhaling, kortademigheid, benauwdheid of hoesten.
- Conjunctivitis: Rode, jeukende, gezwollen en waterige ogen.
Het ontstaan van een allergie voor huisdieren is te wijten aan een overreactie van het immuunsysteem op de allergenen die vrijkomen door het contact met huisdieren.
De behandeling van een allergie voor huisdieren omvat doorgaans:
- Vermijding van blootstelling: Probeer contact met het huisdier te verminderen of vermijden, en houd huisdiergerelateerde oppervlakken en meubels schoon.
- Medicatie: Antihistaminica kunnen worden gebruikt om allergische symptomen te verlichten, zoals niezen en jeukende ogen. Neussprays en oogdruppels kunnen ook helpen bij het verminderen van symptomen.
- Allergeenimmunotherapie: In sommige gevallen kan immunotherapie worden aanbevolen. Dit houdt in dat kleine hoeveelheden van het huisdierallergeen geleidelijk worden toegediend om het lichaam te laten wennen en de allergische reactie te verminderen.
Het is raadzaam om een allergoloog te raadplegen voor een nauwkeurige diagnose en een gepaste behandeling, omdat de aanpak kan variëren afhankelijk van de ernst van de allergie en de individuele omstandigheden.
Symptomen van een allergie voor medicijnen kunnen variëren, afhankelijk van het type medicijn en de ernst van de reactie.
Enkele veelvoorkomende symptomen zijn:
- Huidreacties: Huiduitslag, jeuk, netelroos (zwellingen op de huid), roodheid of blaren.
- Ademhalingssymptomen: Piepende ademhaling, kortademigheid, benauwdheid, hoesten of loopneus.
- Gastro-intestinale symptomen: Misselijkheid, braken, buikpijn, diarree of zwelling van de lippen/tong.
- Anafylaxie: Een ernstige, mogelijk levensbedreigende reactie die betrekking heeft op meerdere systemen van het lichaam. Het kan symptomen veroorzaken zoals zwelling van de keel, moeite met ademhalen, lage bloeddruk, duizeligheid, flauwvallen en shock.
Een allergie voor medicijnen kan op verschillende manieren ontstaan. Het kan het gevolg zijn van een directe reactie op een bestanddeel van het medicijn, zoals een eiwit, of een reactie op de metabolieten die ontstaan wanneer het medicijn wordt afgebroken in het lichaam. Soms kan eerdere blootstelling aan het medicijn een overgevoeligheidsreactie veroorzaken bij volgende inname.
De behandeling van een medicijnallergie omvat meestal:
- Stoppen van het medicijn: Als er een vermoeden is van een allergische reactie op een medicijn, is het belangrijk om het gebruik ervan onmiddellijk te staken.
- Symptomatische behandeling: Afhankelijk van de ernst van de symptomen kunnen antihistaminica, corticosteroïden of andere medicijnen worden voorgeschreven om de allergische reactie te verminderen.
- Alternatieve medicatie: Indien nodig kan de arts een alternatief medicijn voorschrijven dat geen allergische reactie veroorzaakt.
Het is essentieel om een arts te raadplegen bij vermoedelijke medicijnallergieën, aangezien dit ernstige reacties kan veroorzaken. Een allergietest kan in sommige gevallen worden uitgevoerd om de specifieke allergenen te identificeren en te bevestigen.
Allergisch contacteczeem wordt veroorzaakt door een allergische reactie van de huid op een specifieke stof waar men allergisch voor is. De stof, bekend als een allergeen, kan van alles zijn, zoals nikkel, latex, parfums, conserveermiddelen in cosmetica, rubber of bepaalde medicijnen. Wanneer de huid in contact komt met het allergeen, activeert het immuunsysteem een ontstekingsreactie die leidt tot de symptomen van allergisch contacteczeem.
SYMPTOMEN:
Symptomen van allergisch contacteczeem zijn onder andere:
- Jeukende huid
- Roodheid van de huid
- Zwelling of blaren
- Droogheid en schilfering
- Bultjes of puistjes
- Korstvorming of lekkende vochtige plekken
- Verdikte en verharde huid
De behandeling van allergisch contacteczeem omvat meestal:
- Vermijding van het allergeen: Identificatie en vermijding van de stof die de allergische reactie veroorzaakt, is de belangrijkste stap in de behandeling. Het vermijden van contact met het allergeen kan helpen om de symptomen te verminderen en toekomstige uitbraken te voorkomen.
- Topische corticosteroïden: Deze worden vaak voorgeschreven om ontsteking en jeuk te verminderen. De sterkte en duur van het gebruik worden bepaald door een arts.
- Emolliënten: Het regelmatig aanbrengen van vochtinbrengende crèmes of zalven helpt de huid te hydrateren en te verzachten, waardoor de symptomen worden verlicht.
- Topische immunomodulatoren: In sommige gevallen kan een arts topische immunomodulatoren voorschrijven, zoals tacrolimus of pimecrolimus, om ontsteking te verminderen.
Als de symptomen ernstig zijn of niet reageren op de bovengenoemde behandelingen, kan het nodig zijn om een dermatoloog te raadplegen voor verdere evaluatie en mogelijk aanvullende behandelingsopties.
Allergische reacties kunnen worden veroorzaakt door verschillende insectenbeten of -steken.
Enkele insecten die bekend staan om het veroorzaken van allergische reacties zijn:
- Bijen
- Wespen
- Horzels
- Muggen
- Vlooien
- Mieren
- Teken
De symptomen van een allergische reactie op een insectenbeet of -steek kunnen variëren, maar enkele veelvoorkomende symptomen zijn:
- Zwelling rond de beet of steek
- Roodheid en jeuk
- Pijn op de plaats van de beet of steek
- Huiduitslag of netelroos op andere delen van het lichaam dan de beetplek
- Ademhalingsproblemen, zoals piepende ademhaling of kortademigheid
- Duizeligheid of flauwvallen
- Zwelling van het gezicht, de lippen, de tong of de keel (angio-oedeem)
- Ernstige allergische reactie, zoals anafylaxie (in zeldzame gevallen)
De behandeling van een allergische reactie op insectenbeten of -steken kan bestaan uit:
- Verwijdering van de angel (indien van toepassing): Bij bijensteken moet de angel voorzichtig worden verwijderd om te voorkomen dat er meer gif wordt geïnjecteerd.
- Symptomatische behandeling: Het verlichten van symptomen met behulp van koude kompressen, antihistaminica (oraal of topisch) en corticosteroïdecrèmes.
- Epinefrine (adrenaline) auto-injector: Voor mensen met een bekende allergie voor insectenbeten kan een epinefrine-auto-injector worden voorgeschreven voor noodgevallen, vooral bij een risico op anafylaxie.
- Allergie-immunotherapie: In sommige gevallen kan een arts allergie-immunotherapie aanbevelen, waarbij kleine doses van het insectengif geleidelijk worden toegediend om het lichaam te desensibiliseren voor de allergenen.
Het is belangrijk om medische hulp te zoeken als er sprake is van een ernstige allergische reactie op een insectenbeet of -steek. Een arts kan de symptomen beoordelen, de juiste behandeling aanbevelen en indien nodig verdere opvolging plannen.
Symptomen van een allergie voor schimmels kunnen variëren, afhankelijk van de mate van blootstelling en de gevoeligheid van een persoon. Enkele veelvoorkomende symptomen zijn:
- Allergische rhinitis: Niezen, jeukende en verstopte neus, loopneus en jeukende, waterige ogen.
- Allergisch astma: Hoesten, piepende ademhaling, benauwdheid op de borst en kortademigheid.
- Huidreacties: Jeukende huiduitslag, roodheid en eczeem.
- Allergische sinusitis: Gezichtspijn, druk in de sinussen, hoofdpijn en verstopte neus.
- Algemene symptomen: Vermoeidheid, hoofdpijn en malaise.
De oorzaken van een allergie voor schimmels kunnen blootstelling aan schimmelsporen zijn die in de lucht zweven of aanwezig zijn in vochtige omgevingen, zoals in huis, kelders, badkamers of composthopen. Mensen kunnen allergisch reageren op verschillende soorten schimmels, zoals Alternaria, Aspergillus, Cladosporium en Penicillium.
De behandeling van een schimmelallergie omvat doorgaans:
- Allergeenbeheersing: Het minimaliseren van blootstelling aan schimmelsporen door vocht- en schimmelproblemen in huis aan te pakken, zoals het verminderen van vochtigheid, het opruimen van schimmelbronnen en het zorgen voor goede ventilatie.
- Medicatie: Antihistaminica kunnen worden voorgeschreven om symptomen zoals niezen, jeuk en een verstopte neus te verlichten. Bij astma-achtige symptomen kunnen inhalatiecorticosteroïden of bronchusverwijders worden gebruikt om de luchtwegontsteking te verminderen.
- Immunotherapie: In sommige gevallen kan een arts allergie-immunotherapie aanbevelen, waarbij kleine hoeveelheden schimmelallergenen geleidelijk worden toegediend om de immunologische reactie te verminderen.
Het is raadzaam om een arts te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling van een schimmelallergie. De arts kan de symptomen evalueren, eventuele onderliggende triggers identificeren en een geschikte behandelingsstrategie voorstellen op basis van de individuele behoeften en reacties.
Als de behandeling van allergieën succesvol is geweest, zijn er enkele nabehandelings- en preventieve maatregelen die je kunt nemen om verdere allergische reacties te voorkomen. Hier zijn enkele aanbevelingen:
- Allergeen vermijding:
Identificeer de specifieke allergenen die bij jou allergische reacties veroorzaken en neem maatregelen om ze zoveel mogelijk te vermijden. Bijvoorbeeld, als je allergisch bent voor pollen, probeer dan binnen te blijven op dagen met hoge pollenconcentraties, houd ramen gesloten, gebruik luchtfilters en vermijd blootstelling aan vers gemaaid gras. - Voedselallergieën:
Als je allergisch bent voor bepaalde voedingsmiddelen, vermijd deze dan strikt en lees altijd de ingrediëntenlabels van voedingsmiddelen om mogelijke allergenen te identificeren. Wees voorzichtig bij het eten buiten de deur en informeer het personeel over je voedselallergie. - Medicatie:
Indien nodig kan je arts medicatie voorschrijven om allergische reacties onder controle te houden, zoals antihistaminica, corticosteroïden of epinefrine (bij ernstige allergische reacties). Volg de instructies van je arts zorgvuldig op en zorg ervoor dat je altijd de voorgeschreven medicatie bij je hebt, vooral als je risico loopt op een ernstige allergische reactie. - Immunotherapie:
Voor sommige allergieën kan immunotherapie, zoals allergie-injecties of sublinguale immunotherapie (onder de tong), worden aanbevolen. Dit is een behandeling waarbij je geleidelijk aan toenemende doses van het specifieke allergeen krijgt toegediend om je immuunsysteem te desensibiliseren en de allergische reactie te verminderen. Overleg met een allergoloog of immunoloog om te bepalen of immunotherapie geschikt is voor jou. - Voorzorgsmaatregelen in noodsituaties:
Als je een ernstige allergie hebt, zoals een anafylactische reactie op insectenbeten of bepaalde voedingsmiddelen, is het belangrijk om een actieplan voor noodsituaties te hebben. Draag altijd een epinefrine-auto-injector (bijv. een EpiPen) bij je en zorg ervoor dat jijzelf en mensen in je directe omgeving weten hoe je deze moet gebruiken. - Reguliere follow-up:
Blijf regelmatig contact houden met je arts om je allergieën te beheren en je gezondheid te monitoren. Zij kunnen je helpen bij het beoordelen van de effectiviteit van de behandeling, het aanpassen van medicatie indien nodig en het bieden van verdere begeleiding en ondersteuning.
Het is belangrijk om individueel advies te krijgen van een allergoloog of immunoloog, aangezien de aanpak van allergieën afhankelijk is van de specifieke allergenen en de ernst van de reacties.
Als een allergie niet wordt behandeld, kunnen er verschillende bijkomende complicaties en gevolgen optreden. Het is belangrijk om allergieën serieus te nemen en indien nodig passende behandeling te zoeken. Enkele mogelijke complicaties van onbehandelde allergieën zijn:
- Verergering van symptomen: Onbehandelde allergieën kunnen leiden tot een toename en verergering van allergische symptomen. Bijvoorbeeld, bij onbehandelde allergische rhinitis (hooikoorts) kunnen de symptomen, zoals niezen, jeukende en verstopte neus, loopneus en jeukende, tranende ogen, ernstiger worden en een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven.
- Astma: Onbehandelde allergieën, vooral als ze verband houden met astma, kunnen bijdragen aan de ontwikkeling of verergering van astma. Allergenen zoals pollen, huisstofmijt of huisdieren kunnen astmasymptomen veroorzaken, zoals hoesten, piepende ademhaling, kortademigheid en benauwdheid.
- Sinusitis: Onbehandelde allergische rhinitis kan leiden tot chronische sinusitis, een ontsteking van de sinussen die zich achter de neus en de ogen bevinden. Dit kan resulteren in aanhoudende sinusinfecties, gezichtspijn, druk in het gezicht, hoofdpijn en een verstopte neus.
- Oorinfecties: Onbehandelde allergieën, met name bij kinderen, kunnen het risico op oorinfecties (otitis media) verhogen. Dit komt doordat de buis van Eustachius, die de keel met het middenoor verbindt, verstopt kan raken door ontstoken en gezwollen slijmvliezen als gevolg van allergieën.
- Huidcomplicaties: Allergieën, zoals atopische dermatitis (eczeem), kunnen leiden tot huidcomplicaties zoals jeuk, huiduitslag, roodheid en ontsteking. Als de allergie niet wordt behandeld, kan de huidbeschadiging verergeren, kunnen huidinfecties optreden en kan het moeilijker zijn om de symptomen onder controle te houden.
- Anafylaxie: In ernstige gevallen kunnen onbehandelde allergieën leiden tot anafylaxie, een levensbedreigende allergische reactie die een onmiddellijke medische noodhulp vereist. Anafylaxie kan optreden bij bijen- of wespensteken, bepaalde voedingsmiddelen, medicijnen of andere allergenen en kan symptomen veroorzaken zoals ademhalingsproblemen, lage bloeddruk, zwelling, netelroos en bewustzijnsverlies.
Het is belangrijk om allergieën serieus te nemen en indien nodig een medische professional te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling. Het opvolgen van het aanbevolen behandelplan kan helpen om complicaties te voorkomen en de symptomen onder controle te houden.
Het is raadzaam om een arts te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling van een allergie. De arts kan de symptomen evalueren, eventuele onderliggende triggers identificeren en een geschikte behandelingsstrategie voorstellen op basis van de individuele behoeften en reacties.
Openingstijden praktijk:
Alle werkdagen van 08:00 tot 17:00
Tel: 020 308 1234
Na sluitingstijd: 088 003 0600
De hierboven verstrekte medische informatie dient alleen ter algemene kennis.
Raadpleeg altijd uw huisarts voor persoonlijk advies en evaluatie van uw gezondheidstoestand.