Gevoelloosheid - Huisartsen Praktijk

ICPC-Code N04 - Categorie: Neurologie

Gevoelloosheid, ook wel paresthesie genoemd, verwijst naar een verminderd of volledig verlies van gevoel in een bepaald deel van het lichaam. Het kan gepaard gaan met tintelingen, prikkelingen of een doof gevoel. Gevoelloosheid ontstaat meestal door verstoring van zenuwfuncties, zoals bij zenuwcompressie, letsel, slechte doorbloeding, of aandoeningen zoals diabetische neuropathie, beroerte of multiple sclerose. De ernst en locatie variëren afhankelijk van de oorzaak. Behandeling richt zich op het achterhalen en aanpakken van de onderliggende oorzaak.

De symptomen van gevoelloosheid kunnen variëren afhankelijk van de onderliggende oorzaak en het specifieke gebied dat wordt beïnvloed.
Hier zijn enkele veelvoorkomende symptomen die gepaard kunnen gaan met gevoelloosheid:

Verminderde of afwezige sensatie:
Het primaire symptoom van gevoelloosheid is het verlies van sensatie in een bepaald deel van het lichaam. Dit kan variëren van een licht tintelend gevoel of een doof gevoel tot volledig verlies van tastzin.
Tintelingen of prikkelingen:
In sommige gevallen kan gevoelloosheid gepaard gaan met een gevoel van tintelingen, prikkelingen of "pinnen en naalden" sensaties in het getroffen gebied.
Verminderde coördinatie:
Gevoelloosheid kan leiden tot verminderde coördinatie en moeilijkheden bij het uitvoeren van precieze bewegingen, zoals het vasthouden van kleine voorwerpen of het uitvoeren van fijne motorische taken.
Spierzwakte:
Het gevoel van gevoelloosheid kan gepaard gaan met verminderde spierkracht in het getroffen gebied, omdat de zenuwsignalen die spiercontracties aansturen mogelijk worden verstoord.
Verstoring van de tastzin:
Gevoelloosheid kan de tastzin beïnvloeden, waardoor het moeilijker wordt om texturen, temperaturen en andere tactiele sensaties waar te nemen.
Problemen met evenwicht en lichaamspositie:
In sommige gevallen kan gevoelloosheid het gevoel van evenwicht beïnvloeden en problemen veroorzaken bij het bepalen van de lichaamspositie in de ruimte.

Het is belangrijk op te merken dat gevoelloosheid soms kan optreden in combinatie met andere symptomen, zoals pijn, zwakte, tintelingen of veranderingen in reflexen. Het is raadzaam om medisch advies in te winnen als je aanhoudende of verontrustende symptomen van gevoelloosheid ervaart, zodat een zorgverlener de juiste evaluatie en diagnose kan stellen.

Gevoelloosheid kan door verschillende factoren worden veroorzaakt, waaronder:

Druk op zenuwen: Langdurige druk op zenuwen kan gevoelloosheid veroorzaken. Dit kan optreden als gevolg van het zitten of liggen in een bepaalde positie gedurende een lange tijd, bijvoorbeeld bij het slapen op een arm en wakker worden met gevoelloosheid.
Zenuwbeschadiging: Letsel aan de zenuwen als gevolg van trauma, zoals een blessure, botbreuk of hernia, kan gevoelloosheid veroorzaken.
Neuropathie: Dit is een aandoening waarbij de zenuwen beschadigd raken. Het kan worden veroorzaakt door factoren zoals diabetes, infecties, auto-immuunziekten, bepaalde medicijnen of chemotherapie.
Circulatiestoornissen: Een verminderde bloedtoevoer naar een specifiek gebied kan gevoelloosheid veroorzaken. Dit kan optreden bij aandoeningen zoals perifere vaatziekte of beroerte.
Temporele gevoelloosheid: Dit kan optreden als gevolg van koude temperaturen, blootstelling aan trillingen, zoals bij gebruik van zware machines, of langdurige blootstelling aan druk, zoals bij het dragen van strakke schoenen.

De behandeling van gevoelloosheid hangt af van de onderliggende oorzaak. In sommige gevallen kan de gevoelloosheid vanzelf verdwijnen zodra de onderliggende aandoening is behandeld. In andere gevallen kan de behandeling gericht zijn op het verminderen van symptomen of het beheren van de onderliggende aandoening. Hier zijn enkele mogelijke benaderingen:

Onderliggende aandoening behandelen:
Als de gevoelloosheid het gevolg is van een onderliggende aandoening, zoals diabetes, infectie of zenuwbeschadiging, kan het behandelen van die aandoening helpen om de gevoelloosheid te verminderen. Dit kan medicatie, fysiotherapie of andere medische interventies omvatten.
Medicatie:
In sommige gevallen kunnen medicijnen worden voorgeschreven om symptomen van gevoelloosheid te verminderen, zoals pijnstillers, ontstekingsremmers of medicijnen die specifiek zijn ontworpen om zenuwpijn te behandelen.
Fysiotherapie en oefeningen:
Fysiotherapie kan helpen bij het herstellen van zenuwfunctie en sensatie. Dit kan oefeningen omvatten die gericht zijn op het verbeteren van de spierkracht en coördinatie, evenals tactiele stimulatie om de zenuwen te activeren.
Chirurgie:
In sommige gevallen kan chirurgische interventie nodig zijn om de onderliggende oorzaak van gevoelloosheid aan te pakken. Dit kan bijvoorbeeld nodig zijn bij een hernia of compressie van zenuwen.

De nabehandeling na behandeling van gevoelloosheid kan variëren, afhankelijk van de specifieke situatie. Het kan onder meer bestaan uit het opvolgen van medische instructies, regelmatige controleafspraken, het volgen van fysiotherapieprogramma's, het innemen van voorgeschreven medicijnen en het aanpassen van levensstijlfactoren om verdere schade aan zenuwen te voorkomen.

Het is belangrijk om met een zorgverlener te overleggen om de meest geschikte behandelingsopties en nabehandeling te bepalen op basis van de individuele situatie en de onderliggende oorzaak van de gevoelloosheid.

Gevoelloosheid kan gepaard gaan met verschillende problemen of complicaties, afhankelijk van de oorzaak en het gebied dat wordt beïnvloed. Enkele mogelijke problemen die zich kunnen voordoen in samenhang met gevoelloosheid zijn:

Verminderde coördinatie: Gevoelloosheid kan leiden tot verminderde coördinatie en moeilijkheden bij het uitvoeren van fijne motorische taken, zoals vastpakken van voorwerpen, typen of knopen vastmaken.
Verhoogd risico op letsel: Het gebrek aan sensatie in een bepaald gebied kan het risico op letsel vergroten. Mensen met gevoelloosheid kunnen zich bijvoorbeeld onbewust snijden, branden of zich stoten zonder het te voelen, waardoor het risico op wonden of infecties toeneemt.
Verminderde spierkracht: Het gevoel van gevoelloosheid kan gepaard gaan met verminderde spierkracht, omdat de zenuwsignalen die spiercontracties aansturen mogelijk worden verstoord. Dit kan leiden tot zwakte en moeilijkheden bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten.
Verstoring van de tastzin: Gevoelloosheid kan de tastzin beïnvloeden, waardoor de mogelijkheid om texturen, temperaturen en andere tactiele sensaties waar te nemen, wordt verminderd.
Mentaal en emotioneel ongemak: Langdurige gevoelloosheid kan psychologisch belastend zijn en gevoelens van angst, frustratie of depressie veroorzaken. Het verlies van sensatie kan ook leiden tot een verminderde kwaliteit van leven en sociale beperkingen.
Belemmering van de dagelijkse activiteiten: Gevoelloosheid kan het uitvoeren van dagelijkse activiteiten bemoeilijken, zoals het vastmaken van knopen, het vasthouden van een pen, het knippen van voedsel of het vasthouden van een stuurwiel tijdens het rijden.
Verlies van waarschuwingssignalen: Gevoelloosheid kan het vermogen om pijn, warmte of andere waarschuwingssignalen van het lichaam waar te nemen verminderen. Dit kan het moeilijk maken om letsel of problemen in een vroeg stadium op te merken.

Het is belangrijk om eventuele problemen die gepaard gaan met gevoelloosheid met een zorgverlener te bespreken, zodat passende maatregelen kunnen worden genomen om complicaties te voorkomen en de kwaliteit van leven te verbeteren.

Maak een telefonische afspraak:

Openingstijden praktijk:
Alle werkdagen van 08:00 tot 17:00
Tel: [icon name="phone" prefix="fas"] 020 308 1234

Na sluitingstijd: [icon name="phone" prefix="fas"] 088 003 0600